Ne yapoux: Loving myself too much.
Neroux: Room
....
Kendi hayatimin filmini cekmeye karar verdim. Megalomanyakligim tuttu; gerci kendi hallerimi asiri begendigimden falan degil, gercekten filmi cekilmeye deger biri gibi hissediyorum. Hayir hayir, bu egoistligimden de degil, bilmiyorum, belki esi benzeri bulunmayan biri oldugumdan, yok yok yok kendimi ozel falan da hissettigimden degil. Mamafih burada OLMADIGIMI ima ettigim her turlu ozelligi tasiyorum. Yani megalomanyagim, egoistim. ozel hissediyorum...Saka. Yok yok saka degil. Peki, diyelim ki oyleyim (!) Olamaz mi? Hani her insanda a little amount of bunlardan bulunur. Belki bende cok bulunuyor? Rahatsiz bir insanim ben. Hahahha.
Kendi hayatimin filmini cekmeye karar verdim. Megalomanyakligim tuttu; gerci kendi hallerimi asiri begendigimden falan degil, gercekten filmi cekilmeye deger biri gibi hissediyorum. Hayir hayir, bu egoistligimden de degil, bilmiyorum, belki esi benzeri bulunmayan biri oldugumdan, yok yok yok kendimi ozel falan da hissettigimden degil. Mamafih burada OLMADIGIMI ima ettigim her turlu ozelligi tasiyorum. Yani megalomanyagim, egoistim. ozel hissediyorum...Saka. Yok yok saka degil. Peki, diyelim ki oyleyim (!) Olamaz mi? Hani her insanda a little amount of bunlardan bulunur. Belki bende cok bulunuyor? Rahatsiz bir insanim ben. Hahahha.
Neyse, ben de komik, rahatsiz, hafif melankolik, hardcore ve surreal bir boyografik film cekmeye karar verdim. Kendime aynadan baktim bugun. Butun bu yasadigim delilikler, rahatsizliklar, olaylar, stresler, sinirsel patlamalar, kendi kendine konusmalar, kendi kendine hesaplar vermeler, burundugum roller, kandirmalarim vs. aslinda o kadar komik ki. Bi an hayal ettim boyle seyler yasayan bir karakteri bir filmde, felaket sempatik geldi. Butun bu yukarida saydiklarim negatif olarak anlasilmasin. Pozitif bazilari; mesela mutluyken de deliririm, mutluyken de bi rollere burunurum eglencesine, mutluyken de kendi kendime konusurum.
Cok manyak bir insanim ben. Gercek anlamda manyak.
...
Kendime aynadan bakmama baktim sonra. O daha da bi komik. Kendi filmimi cekmeye karar vermem de bi komik. Kendi hayatimi filme cekmeye karar vermem de ayri bi film konusu zaten. Hangi deli derdini anlatamadigi halde bi sekilde kendi cekecegi filmde her seyi anlatabilecegini sanabilir ki.
...
Oha. Bence bu cok deli bir beyin. Ben surekli bir sekilde kendi kendimin elestirisini yapiyorum. Kendim olaylari yasiyorum. Sonra ikinci bir bakis acisindan bakmaya calisiyorum buna, sonra ucuncu bir bakis acisindan ikinci bakis acimdan gormeye calistigim seyleri gormeye calisiyorum ve sonra 4, 5, 6 diye gidiyor.
...
Ben biraz daha dusunursem deliricem heralde. Aslinda ben normal gorunurken disarda, kendi deliligimi sakliyorum. Yani benim asil normal halim o kadar deli ki. Neyse ben biraz abartiyorum, durmam lazim. Yazi yazmak cok tehlikeli. Gercekten.
....
No comments:
Post a Comment